Een wereld zonder mentale stoornissen binnen handbereik: GGZ

GGZ is deel 4 van de artikelreeks ‘Een wereld zonder mentale stoornissen is binnen handbereik’. Daarvoor is wel een andere benadering en behandeling van mentale stoornissen nodig. Alles is namelijk terug te leiden tot een of meerdere trauma’s en het helen van deze trauma’s zou dan ook de kern moeten zijn van de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) in Nederland. Benieuwd hoe een mentaal gezonde samenleving van generatie op generatie bereikt kan worden? Lees hier deel 4 GGZ over een (toekomstige) traumabewuste GGZ in Nederland.

Het boek ‘Van taboe naar traumabewust’ (2021) van Kassandra Goddijn trok precies op het juiste moment mijn aandacht. Nog herstellende van een bevallingstrauma, herbelevingen en nieuwe pijnlijke trauma’s, zoals het overlijden van mijn moeder, past dit boek precies bij mijn belevingen, ervaringen en gedachten over mentale stoornissen, zoals een depressie. Ik werd ook meteen geraakt door haar visie over het ontstaan van stoornissen, de uitwerking hiervan op het leven en de maatschappij, hoe behandelingen zouden kunnen verbeteren en vooral hoe het op jouw kroost overgaat als je het niet heelt en hoe dat juist te voorkomen. Iets wat veel ouders graag wensen voor hun kinderen.

In 4 artikelen leg ik de kern uit van hoe Kassandra naar mijn mening de juiste snaar raakt met haar boek. Zij heeft voor mij in ieder geval een wereld geopend in het helen, herstellen en begrijpen van mijn eigen uitdagingen. Ik ben ervan overtuigd dat haar visie ook voor anderen waardevol kan zijn. In deel 4 ga ik in op de toekomstvisie van Kassandra voor de GGZ in Nederland, hoe trauma-onbewustheid mentale uitdagingen kan verergeren en hoe traumawerk binnen de GGZ juist zou kunnen leiden tot nieuwe generaties die vrij zijn van mentale stoornissen.

Een traumabewuste GGZ in Nederland

Als je vanuit een traumabewuste blik kijkt naar psychisch lijden, zelfs psychoses, zijn het traumasymptomen en uit de hand gelopen gestapelde complexe overlevingsstrategieën. De overlevingsstrategieën die psychisch lijden veroorzaken, ontstaan als gevolg van traumatisering en zitten volgens Kassandra dus niet in de per hersenen of genen. Het lijden ontstaat als de trauma’s niet worden geïntegreerd. Als je dieper in de context duikt dan kunnen overlevingsstrategieën verklaard worden als de beste overlevingskans na de traumatische gebeurtenis voor zichzelf, het gezin, familie of de gemeenschap. Het is gezond gedrag op een ongezonde gebeurtenis.

Het bestuderen van de context is voor het verlichten van psychisch leiden belangrijker dan de kern van overlevingsstrategieën achterhalen. Maar als deze strategieën niet ontmanteld worden, kunnen ze bij elk klein zetje van het leven lijden tot een ‘stoornis’, zoals een depressie. Deze stoornissen kunnen worden voorkomen indien de trauma’s worden geïntegreerd en de overlevingsstrategieën daardoor hun functies verliezen.

Het gevaar van trauma-onbewuste hulp

Helaas is trauma nu nog geen onderdeel van de reguliere behandeling van psychisch lijden (mentale stoornissen) binnen de GGZ in Nederland. Kassandra stelt zelfs dat de huidige gangbare cognitieve behandelingen de splitsing van de drie persoonlijkheden kunnen verdiepen. Al lijkt het vaak beter te gaan met de patiënt, dit is dan het gevolg van een toegevoegde overlevingsstrategie die haar weer even vooruit helpt. De oorzaak wordt daarmee niet aangepakt en kan zelfs hertraumatisering uitlokken: het Overlevingsdeel moet uit de weg worden geruimd, terwijl het Traumadeel wederom geen aandacht krijgt. Zij geeft aan dat indien iemand geen traumabewuste hulp ontvangt een steeds grotere problematiek gaat ontwikkelen. De behandeling van, zoals zij noemt, pappen en nathouden, medicatie en mantelzorgers inzetten zal niet zorgen voor structurele heling en genezing.

De beperkte huidige traumabewuste hulp

De reguliere GGZ in Nederland biedt nu alleen traumabewuste behandelingen als EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) en IE (Imaginaire Exposure). Deze zijn alleen beschikbaar als de patiënt de trauma’s kan benoemen die ten grondslag liggen aan het psychische lijden en de behandelaar PTTS (Post Traumatische Stress Stoornis) diagnosticeert. Deze techniek zal het Traumadeel (positief) beïnvloeden, maar alleen als de behandelaar een veilige omgeving kan creëren.

De huidige traumabewuste hulp van de GGZ richt zich momenteel dus op een kleine groep patiënten. Het benodigde bewustzijn van trauma’s en herinneringen bij de reguliere GGZ, sluit de behandeling van vroegkinderlijk trauma uit, terwijl dit de meest ingrijpende vorm van trauma is. Ook is er niet altijd sprake van een verhaal met een begin en een eind, waardoor chronische traumatisering ook al bij voorbaat wordt uitgesloten. Tevens verschilt het van GZZ tot GGZ wanneer iemand traumabehandeling toegekend krijgt en vaak is het dan alleen voor een relatief eenvoudig trauma effectief.

Bij vrijgevestigde therapeuten is de speelruimte van de behandeling van trauma vaak veel groter dan bij de reguliere GGZ. Mocht je nu met traumawerk aan de slag willen en heb je geen PTTS-diagnose dan bieden vrijgevestigde therapeuten, dus wel een scala aan behandelmogelijkheden.

De toekomstige traumabewuste hulp

Kassandra ziet graag een GGZ in de toekomst waarin trauma een belangrijk onderdeel uitmaakt van benaderingen en behandelingen. Deze traumabewuste GGZ zal geen stoornis diagnosticeren, maar bijvoorbeeld depressief gedrag als overlevingsstrategie (passiviteit) herkennen en opzoek gaan naar onderliggende trauma’s. De uitzonderingen hierop zijn volgens Kassandra autisme en dissociatie die prenataal of in het eerste levensjaar ontstaan en die waarschijnlijk door een lichaamsgerichte aanpak door afgestemde begeleiding van dit zeer jonge trauma geïntegreerd kan worden. De kern van Kassandra’s toekomstvisie heb ik onderverdeeld in 5 onderwerpen:

  1. Traumabewuste hulpverleners
    Hulpverleners zullen eerst zo veel mogelijk hun eigen pijn en trauma geïntegreerd moeten hebben, voordat zij andere helpen, anders kunnen ze iemand opnieuw traumatiseren. Hierbij zal de hulpverlener een goed afgestemde professionele nabijheid met de cliënt moeten kunnen realiseren, omdat het risico op overdracht bij professionele afstand groter is. De hulpverlener moet empathisch kunnen luisteren, raakbaar zijn, gelijkwaardig, open en nieuwsgierig en werken met zowel het reptielen-, zoogdieren-, als cognitieve brein. Maar ook en vooral traumabewust zijn (niet alleen die van de patiënt, maar ook van eigen trauma’s).
  2. Traumabewuste patiënten en trauma-educatie
    Een traumabewuste ggz kan bewerkstelligd worden door traumabewuste psycho-educatie, het normaliseren van een grotere variatie aan menselijk gedrag, kennis van basale emotionele hygiëne vergroten en het bieden van mindfulness aan elke patiënt. Net zoals je je dagelijks reinigt en ontdoet van vuil, is ook het verstandig om je dagelijks te ontdoen van onnodige stress wat we psychische hygiëne noemen.
  3. Traumabewuste behandelingen
    Traumawerk in de GGZ zou verricht moeten worden door empathisch luisterende GGZ-begeleiders die ervaringsdeskundigheid professioneel kunnen inzetten en vele vormen van traumawerk kunnen gebruiken, zoals EMDR, Gestalt, Voice Dialogue, visualisaties, NLP, Transactionele Analyse (TA), Psycho Motorische Therapie (PMT), familieopstellingen, Interactieve Zelfresonantie (IZR), Somatic Experiencing (SE), Trauma Releasing Excercises (TRE), Neuroactieve Relation Model (NARM), Neurosequentional Healing, sensomotorische therapie (vele mogelijke technieken vanuit het alternatieve circuit), systeemtherapie en het (daarna) inzetten van gespecialiseerde begeleiders voor lichaams-, spiritueel, opstellingen-, of sociaal-emotioneel werk.
  4. Traumabewuste ouders en opvoeding
    Bovenstaande traumawerk (in de GGZ) zal ook voor ernstig psychisch lijden verbetering kunnen brengen, maar voor de moeilijkst beschikbare patiënten komt deze verschuiving helaas te laat. Preventie kan wel helpen om het totaal aan toekomstige patiënten voor de GGZ te verminderen. De toekomstvisie van Kassandra is dan ook dat ouders hun trauma’s zoveel mogelijk integreren, nog voordat zij kinderen krijgen en daarna traumabewuste begeleiding kunnen krijgen bij de opvoeding.
  5. Traumabewuste toekomst
    Traumawerk van de GGZ zorgt dan voor de ontmanteling van overlevingsstrategieën en voorkomt grote schade. Daarmee zouden psychoses, depressies, burn-outs of zelfbeschadiging verleden tijd kunnen worden. Deze beweging is ingezet met de andere kijk van de politiek naar de grote vinger in de pap van verzekeraars, met de steun van hoogleraar innovatie GGZ Floortje Scheepers en dat evidence-based nu ook gezien kan worden als pseudowetenschap daar waar noodzakelijk.

Aan de slag met traumawerk: de huidige opties

Mocht je na het lezen van deze artikelenreeks trauma’s of overlevingsstrategieën bij jezelf herkennen en hier graag mee aan de slag gaan, kun je twee dingen doen.

  1. Hulp vragen via de reguliere zorg: Je gaat naar je huisarts – als je al in behandeling bent voor een stoornis ga je naar je psychiater en/of psycholoog – en bespreekt jouw vermoeden van trauma en overlevingsstrategieën en de invloed hiervan op je leven. Geef aan dat je op de hoogte bent van het boek van Kassandra. Mogelijk kun je dan doorverwezen worden naar een therapeut die EMDR mag uitvoeren. Of in het geval dat je al in behandeling bent zou de behandelaar positief tegenover het inzetten van EMDR staan bijvoorbeeld. Het voordeel is dat deze behandelingen vergoed worden door de zorgverzekeraar (let op: wel mogelijk eigen risico).
  2. Hulp vragen aan vrijgevestigde therapeuten: Kom je niet verder met je huisarts, psychiater en/of psycholoog – waarschijnlijke vanwege de nu nog beperkte traumabewuste hulp in het medische circuit, dan kan de ‘alternatieve’ ofwel complementaire route mogelijkheden bieden. Via vrijgevestigde therapeuten kun je namelijk (ook of juist vooral) traumawerk verrichten. Bij traumabewuste behandelingen punt 3 in bovenstaande lijst, zie je verschillende soorten van traumawerk en via Zorgwijzer kun je zien welke ‘alternatieve’ geneeswijzen worden erkend door welke zorgverzekeraars en hoe het precies met de vergoeding hiervan staat. Ook vind je er informatie over aan welke kwaliteit de behandelaren moeten voldoen. Klik hier om een (vrijgevestigde) therapeut bij jou in de buurt te vinden voor de verschillende soorten traumawerk. Weet dat – zeker als je niet verzekerd bent – je deze behandelingen zelf zal moeten bekostigen en ga na of de door jouw gevonden therapeuten/therapieën wel voldoen aan jouw wensen, eisen en kwaliteitsnormen.

Dit artikel is gebaseerd op de inhoud en informatie uit het boek ‘Van taboe naar traumabewust’ van Kassandra Goddijn en is onder andere te koop bij bol.com.

FREEYA is aangemeld als partner van bol.com. Voor aankopen via deze website ontvangt FREEYA een commissie. Zo ondersteun je FREEYA’s schrijfkunst en andere activiteiten.

Deel de liefde!
Femke
Femke

Femke (36) deelt graag haar ervaringen, kennis en persoonlijke interesses met iedereen die inspiratie zoekt over mentale gezondheid en depressie. Momenteel is Femke bezig met de oprichting van de ‘Mood Booster Club‘ waarin alle wijsheden samenkomen in een leeromgeving.